«مش حسین» را بهنام توی میدون شهرک پیدا کرد یه روز. بالای ۷۰ سال سن داشت، نی دولبه می زد و آواز می خوند. توی خیابون با ساز و آواز زندگی می گذروند و فکر زن سوم بود. بهنام یه روز آوردش استودیو و صداش رو ضبط کرد. چند ماه بعد که گذار من به استودیو شون افتاد (به واسطه ضبط کارای یکی دیگه) صدای ضبط شده ی مش حسین به دست من رسید. این اتود رو ساختم ولی قبل از اینکه تمومش کنم اطلاعات فایلش رو از دست دادم، و الان همین مونده.
